tuhaf-iye

Yeşil bir öpücük koy avucuma

Avurtlarım çöksün

Bırak yansın

Kanasın günlerim

Çoğalsın ömrümde ölümlerim

Bu gece bir tek sen varsın

Son nefesini vermeye hazırlanırken bir çağ

Bize kalan yasını tutmakken

Bir tomurcuk filizlenir şaşırırsın

Köklerinden bileklerine kadar

Bir çocuk gülümsemesi gizlenir, şaşırırsın…

İstasyon kalabalığı dağılır yavaş yavaş

Sen yarına giden son treni de kaçırırsın

Bize kalan bu gecede kalmakken

Mistik bir uçan halı seni düne götürür, şaşırırsın…

Dört yapraklı goncaya öykünürsün ara ara

Dört bucağı diken sarmaşıklar tarafından daha çok sarılırsın

Bize kalan kanamakken

Beyaz bir ten kanatları altına alır seni, şaşırırsın…

Sevinmeye başlar ellerin

Isınır giderek kış

Kat kat aynı ten tarafından daha çok sarılırsın

Daha çok daha çok…

O tenin içinde kımıldayamaz olur

Sıkışıp kalırsın

Dikene öykünürsün

Yine şaşırırsın…

ismin bulunma hali...

Bu gün yok mesai... Vücudumu dinlendirip kafamı yorduğum günlerden yine. Bin bir tilki gezerken aklımda misafir ediyor bin bir ayrı tilki onları. Ay şubat, mevsim bahar... Çıkmak zor geliyor yataktan, öyle sıcak öyle yapışkan. Orhan Veli geliyor aklıma: "Beni bu güzel havalar mahvetti, böyle havalarda ayrıldım evkaftaki memuriyetimden". Anlamsız bir gülümseme sallıyorum pencerenin bir köşesinden sızabilip o kadar yer varken tam gözüme vuran gün ışığına. Bir sigara yakıp çıkıyorum kapı önüne, duvar kenarına çöküp izliyorum mahalleliyi. Üc beş mahalleli kadın güzel havayı fırsat bilip atmış kendini sokağa. Beni görünce çağırdılar hemen, gittim. Şuradan buradan konuşuldu, dedikodu da yapıldı ki eğlenceliydi. Sonra birisi benim doğumumdan söz açtı. "O yıllarda araba yok ki, evde yaptırdı ebe doğumunu. Doğum bitip de seni annenin kucağına verdiklerinde radyoda Orhan Gencebay çalıyordu, ebe adi Orhan olsun dediydi." Ben çok sevdim bu hikayeyi, ismi ile müsemma, başlığı ile müsemma..

ba-kış...

Kavak yelleri değil bu başımda esen

Savaş çanları çınlıyor kulaklarımda

Sevgili mi şu karşımda ölen

Azrail mi iki kaşımın arasında?

Bu bahar başka bahar

Bahar değil kış

Bu bakış başka bakış

Bakış değil yakış

Firar ediyor gözlerinden ince bir ses

Misafir gibi ciğerlerimde aldığım her nefes

Ne kılıç ne hançer gerek bu canı almaya

Bir bakışın yeter kainatı durdurmaya…

kalansız yaşamak...

Kalansız bölünemedim hiçbir kez

Hep bir yanım sende kaldı

Ruhum yitik bir rüzgarda savrulurken

Diğer yarımı da gözyaşlarım yağmura saldı

Susarak sevmenin yangını

Severek susmanın sularına daldı.

Tenime değen gözlerin

Darağacındaki sözlerime engel

Dön gel diyemem sana

Günler sensizliğe atılan çengel.

Bu gece sesinin aksindeki  ölüşümün

Gözlerinin bebeğindeki gülüşümün intiharıydı

Şimdi sorma bende ne kaldı

Kalansız yaşamak bana Mecnun’dan miras kaldı…

yorumsuz...

Gün ortasında dalınca anılara

Tutunacak bir şey bulamıyorum

Tenime en yakışan dal kırılınca

Susuyorum

Susuyorum

Hasret dolduruyorum kadehe

İçiyorum kana kana

Boşalıyor kadeh

Aslında boş iken dolu duruyorum

Duru, yorgun bir şafağa yürüyorum

Günün ilk ışığı vurunca alnıma düşünüyorum da

Aslında diyorum

Yorum yok…

kaza...

Seskaza deyiverdik sevdiğimizi…

yaratılış...

Bir zaman, zamanın en başında durup da var olacak olanları seyretseydim en çok kendimi yaratmazdım, özünün gürlüğüne köstek olmayı hiç istemem... Benim bittiğim yerde başlıyorsa eğer senin iden, tarife gerek yok; bir zihnimi alırım, bir ben olurum giden...

istirham ederim...

Dünyanın döndüğüne inanamıyor insan
Her şey sabit sanki etrafımda
Yalnızlık sabit
Soğuk sabit
Hüzün sabit duygu fotoğrafımda...

Suların topraktan çok yer kapladığına inanmak zor
Öyle kurak ki masalım
Tedavülden kalkmış sanki liralarım
Geceyi böyle kor
Mesafeyi böyle uzak
Zamanı böyle tuzak yaşamaktan mıdır nedir
Epeydir gereğinden fazla uysalım...

Beyaza boyanalı
Beyaza doyalı oldu epey
Şaşırtmıyor renkten ziyade zevklere uzanmam
Misafir ağırlayan ev sahibi gibi sızlanmam
"Madem ki diyor durumumuz budur usta
O zaman bunu kaydedelim"
Büyük boy çerez açalım da 
Kendimizi seyredelim...

şart kipinin rivayeti...

Meselenin özü
Bir gözü böyle kutsallaştıran kalbi anlamak
Bakmak tamam da
Bakılanda geçmişi ve geleceği okumak neden
Beden ve ruhtan azade
Zyadesiyle meğrur bir müneccim ifadesiyle
Sesine, nefesine...

Desem ki aşık oldum
Korkmasam
Bana öyle bakmasa
Zamanı boynuma yük diye asmasa
Her gördüğümde içimi bir isyandır basmasa...
Hey bre tahsin oğlu
Ne çok istedin
Amcamın bıyığı olmasa
Halam olurdu...