Yeşil bir öpücük koy avucuma
Avurtlarım çöksün
Bırak yansın
Kanasın günlerim
Çoğalsın ömrümde ölümlerim
Bu gece bir tek sen varsın
Son nefesini vermeye hazırlanırken bir çağ
Bize kalan yasını tutmakken
Bir tomurcuk filizlenir şaşırırsın
Köklerinden bileklerine kadar
Bir çocuk gülümsemesi gizlenir, şaşırırsın…
İstasyon kalabalığı dağılır yavaş yavaş
Sen yarına giden son treni de kaçırırsın
Bize kalan bu gecede kalmakken
Mistik bir uçan halı seni düne götürür, şaşırırsın…
Dört yapraklı goncaya öykünürsün ara ara
Dört bucağı diken sarmaşıklar tarafından daha çok sarılırsın
Bize kalan kanamakken
Beyaz bir ten kanatları altına alır seni, şaşırırsın…
Sevinmeye başlar ellerin
Isınır giderek kış
Kat kat aynı ten tarafından daha çok sarılırsın
Daha çok daha çok…
O tenin içinde kımıldayamaz olur
Sıkışıp kalırsın
Dikene öykünürsün
Yine şaşırırsın…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder