Her ayrılığa ayrı isim
verilir bu coğrafyada
Trenle gidişler ritmiktir
Bir senfonisi vardır
kulaklarda
Ve her ritim gibi
Bir sondan bir başka sona
doğru
Tekrarlanmaktır tüm
yapabildiği…
Otobüsle gidişler
aritmetiktir
43 numaralı perondan
mesela
Gidemezsiniz 44’e doğru
Terk edemezsiniz
Hiç kimseyi
İleriye doğru
Her şey matematiğe
uygundur
Her şeyin başladığı yerden
Geriye saymaktır
Geride bırakmaktır…
Uçakla gidişler
Gitmeler arasında en
acizidir
Bir kere komiktir
Aslında gitmek bile
değildir,
Gerinizde bıraktığınızla
aynı şehirde bile olmak istemezken
Beraber altında durduğunuz
Gökkubbeye doğru
yükselmektir,
“Buradan seni daha iyi
görürüm” der gibi…
Terk edilişlerin en acısı
En gerçeği
Gidenin sırtına
bakakalmaktır,
Yürür gider ve sen olduğun
yerde kalakalırsın
Treninin
Otobüsünün
Uçağının
Rötar yapma ihtimali
yoktur,
Uzaklaşırken her adımında
yarınından
Yüzünü sana döndürecek söz
yoktur….
Her ayrılığa ayrı isim
verilir bu coğrafyada
Bir çoğu gitmektir de
Gidenin arkasından bakmak…
İşte o terk edilmektir….
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder